Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 14-10-2019

Spanning

betekenis & definitie

1° (techniek) kracht per oppervlakte-eenheid. Men onderscheidt trek-, druk-, buig-

en schuifspanningen. De toelaatbare spanningen voor vsch. materialen vindt men in techn. handboeken. De s. van gassen, stoom e.d. wordt uitgedrukt in kg per cm2, in cm kwikdruk of in atmosferen.

2o De electriciteitsleer verstaat onder spanning het verschil in electrische potentiaal tusschen twee geleiders. De s. is de oorzaak van de strooming der electriciteit, wanneer de geleiders door een geleidenden draad worden verbonden. Zoo spreekt men bijv. van de spanning, welke tusschen de beide polen van een electrisch element of van een accumulator bestaat, in welk geval ze gewoonlijk in de volt als eenheid wordt uitgedrukt. Borghouts.

De meting van electrisehe spanningen geschiedt óf electrostatisch (→ Electrometer) óf door het meten van den stroom door een hoogen weerstand in serie met een stroommeter (voltmeter). Zeer hooge electrische spanningen kan men bepalen uit de lengte van de vonk tusschen twee metalen bollen (bolvonkenbaan), of door een deel van de spanning, die zich over een hoogen weerstand gelijkmatig verdeelt, electrostatisch te meten. Zie ook → Spanningzoeker. W. de Groot.