(Fr.: La Savoie; Ital. Savoia), landschap in de N.
Fr. Alpen, aan de Italiaansche grens, stamland van het Italiaansche vorstenhuis.
Opp. ca. 10 000 km2 met ong. 500 000 inw. Sinds 1860 is het verdeeld in twee departementen (➝ Savoie, 2° en 3°).Lit.: Godefroi, Géographie de la S. (1930).
Geschiedenis
S., oudtijds het land der Allobrogen (Sabaudia), werd in 121 v. Chr. door de Romeinen veroverd en bij de provincie Gallia Cisalpina gevoegd. Later behoorde het tot het rijk der Bourgondiërs en het Arelatische rijk en werd aldus in 1032 een deel van het Duitsche rijk. Een der stadhouders, Berwald, maakte zich tot „graaf van S.”, ➝ Amadeus VI (1343-’83) vereenigde ➝ Piemont met zijn rijk, terwijl ➝ Amadeus VIII (1391-1434, de latere tegenpaus Felix V, 1439-’49) in 1417 den hertogstitel verwierf. In den tijd der Fransche Revolutie en van Napoleon verloor S. al zijn bezittingen op het vasteland, zoodat alleen Sardinië overbleef. Maar Victor Emanuel I (1802-’21) herwon bij het Weener Congres het verloren gebied, dat met Genua vermeerderd werd. Ten gevolge van een opstand in Alexandria in 1820 deed hij het volgend jaar afstand ten gunste van zijn broer, Karel Felix (1821-’31). Na dezen kwam de zijlinie Savoye-Carignan aan de regeering in den persoon van Karel Albert (l831-’49), die door verstandige maatregelen zijn land tot bloei bracht, doch, omdat hij in 1848-’49 door de Oostenrijkers verslagen werd, afstand deed. Zijn zoon Victor Emanuel (1849-’78) werd de stichter van ➝ Italië, maar stond in 1860 Savoye en Nizza aan Frankrijk af.
Lit.: Hellmann, Die Grafen v. S. und das Reich (1900). Derks.