(Lat.) = Rustig temidden van de woedende golven. Zinspreuk van Willem den Zwijger.
Blijkbaar doelend op Ovidius' Metamorph. 11,410-748, het verhaal van den in den storm rustig voortdrijvenden ijsvogel; deze hexameterachtige regel is echter noch daar, noch elders bij de Klassieken te vinden. Misschien is een Humanist uit Oranjes tijd er de auteur van, maar bij welke gelegenheid de Prins deze leus dan aannam, is onzeker.
In alle geval komt ze reeds voor op een 16e-eeuwsche penning, ter eere van „Vader Willem” geslagen, waarop is afgebeeld het nestje van een ijsvogel, dobberend op zee. Vergelijk in het gelijknamige boek van dr.
H. Colijn (1934) het voorwoord „Naar aanleiding van den titel”.
C. Brouwer.