in Engeland de hooge adel met een erfelijk recht van gelijkheid, oorspr. krachtens leenbezit („by tenure”) sedert het einde der 14e eeuw ook door zelfverleening in het parlement („by writ”). Sedert 1321 scheidde zich een Hoogerhuis, omvattende dien hoogen adel („nobility”), af van het Lagerhuis, omvattende den lageren adel („gentry”) en de burgerschap. De p. worden ingedeeld in vier rangen en gezamenlijk aangeduid als lords. In 1707 traden 16 Schotsche p. in het Eng.
Hoogerhuis, bij de Unie van 1801 kwamen er 28 Iersche bij. Vgl. → Pairs.Lit.: Chalmers en Asquith, Outlines of constitutional law (1930); Dieckhoff, Das engl. Adelsrecht (1930). v. Gorkom.
