Erkenning - A) Recht
1° Deze term wordt bijna uitsluitend gebruikt om daarmede aan te duiden de authentieke akte, waarbij iemand, hetzij man of vrouw, verklaart, dat er tusschen hem en het door hem bedoelde individu een verband van vader- of moederschap bestaat.
Erkenning van natuurlijke kinderen (art. 335—344 Ned. B.W; art. 334—342 Belg. B.W.). Degene, die een natuurlijk kind als het zijne erkent, schept hierdoor burgerlijke betrekkingen tusschen hen beiden, d.w.z. hij doet hierdoor tusschen zichzelf en het erkende kind een zekere rechtsverhouding ontstaan, welker gevolgen hieronder nader aangeduid zullen worden. Men onderscheidt gedwongen en vrijwillige erkenning. De gedwongen e. bestaat hierin, dat de betrokkene door den rechter verklaard wordt vader of moeder des kinds te zijn.
In Nederland kan de moeder van het natuurlijke kind steeds tot erkenning gedwongen worden, door middel van de vordering tot inroeping van staat (art. 343 B.W.). De vader kan slechts dan tot e. gedwongen worden, wanneer hij zich jegens de moeder aan een (zeden-)misdrijf heeft schuldig gemaakt en indien het aannemelijk is. dat het kind bij gelegenheid van dit misdrijf door haar ontvangen is (art.. 342 B.W.).
In België kan de moeder alleen dan tot erkenning gedwongen worden, wanneer er bezit van staat is of een begin van bewijs door geschrift (art. 341a Belg. B.W.). Het onderzoek naar het vaderschap is toegelaten, wanneer er bezit van staat is, en ook wanneer er, gedurende het wettelijk tijdperk der bevruchting, schaking met geweld, list of bedreiging ofwel willekeurige hechtenis of opsluiting of verkrachting heeft plaats gehad (art. 340a Belg. B W.). In andere gevallen laat het Belg. recht slechts een vordering tot verstrekking van onderhoud toe (art. 340b en 340c Belg. B.W.).
Vrijwillige e. kan bij alle authentieke aktes plaats hebben. Nietig is een vrijwillige erkenning, die gevolg is van dwang, dwaling, verleiding of bedrog. E. door den vader wordt in Ned. niet aangenomen:
a) voordat hij 19 jaar oud is;
b) indien hij, bij leven der moeder, het kind zonder hare toestemming wil erkennen. Overspelige kinderen mogen niet erkend worden. Bloedschennige (→ Bloedschande) evenmin, behalve wanneer de ouders later met koninklijke → dispensatie samen trouwen. Een gedane e. kan steeds door alle belanghebbenden betwist worden.
De voornaamste gevolgen der erkenning zijn:
a) de verplichting om het erkende kind tot zijn meerderjarigheid op te voeden en te onderhouden.
b) Een wederkeerige * alimentatieplicht tusschen ouder en meerderjarig kind, in geval van behoeftigheid.
c) Voogdij. In Ned. wordt de meerderjarige ouder, die het kind het eerst erkend heeft, van rechtswege voogd over hetzelve. Bij gelijktijdige e. door beide ouders wordt de vader voogd. De erkennende ouder wordt evenwel niet voogd, indien hij van de voogdij uitgesloten is of indien er ten tijde der erkenning reeds een voogd benoemd was. In België ontstaat de voogdij eerst, wanneer beide ouders van het natuurlijk kind zijn overleden. Tot dan toe is er alleen de uitoefening van de ouderlijke macht, en geen voogdij.
d) Erfrecht bij versterf en wettelijk erfdeel. Het wettelijk erfdeel van het natuurlijke, erkende kind is in Nederland gelijk aan de helft van zijn erfdeel bij versterf (zie art. 910 B.W.).
In België verschilt het erfrecht van het natuurlijk kind volgens het getal en de hoedanigheid van de erfgenamen, met dewelke het natuurlijk samen optreedt (art. 757-768 B.W.).
Krachtens gewoonterecht draagt het natuurlijke kind den naam van zijn moeder, tenzij het door den vader erkend is, in welk geval het diens naam draagt.
2° Erkenning van onderhandsche akten. Een onderhandsche akte levert slechts bewijs, maar dan ook volledig bewijs op, wanneer zij erkend is door hem, tegen wien men er zich op beroept (art. 1912 Ned. B.W.; art. 1322 Belg. B.W.). Hij, tegen wien men zich beroept op een van hem afkomstige of door hem geteekende onderhandsche akte, is verplicht zijn schrift of zijn handteekening stellig te erkennen of te ontkennen. Zijn erfgenamen mogen echter volstaan met te verklaren, dat zij de akte niet erkennen als afkomstig van hem, als wiens rechtsopvolgers zij optreden.
Stoop / OrbanB)
In de reclame. Om als tusschenpersoon advertenties te kunnen plaatsen in dagbladen, aangesloten bij de vereeniging De Nederlandsche Dagbladpers, heeft een → advertentiebureau in Ned. als zoodanig een erkenning noodig. Voor deze erkenning worden verschillende eischen gesteld, omschreven in de Regelen voor het Advertentiewezen. De erkenning kan worden ingetrokken bij overlijden, bij liquideeren, als straf, bij niet voldoen aan de geldelijke verplichtingen en bij te geringen omzet.
Slewe
