Wat is de betekenis van erkenning?

erkenning - Zelfstandignaamwoord 1. een bevestiging van de juistheid of geldigheid van iets ♢ Hij heeft lang moeten wachten op de erkenning van zijn in Syrië behaalde diploma's 2. waardering ♢ Professor Feringa heeft vandaag erkenning gehad voor zijn baanbrek...

erkenning - zelfstandig naamwoord uitspraak: er-ken-ning 1. het beseffen hoe belangrijk hij/het is ♢ eindelijk kreeg hij erkenning voor zijn werk Zelfstandig naamwoord: er-ken-ning de erkenning Synoniemen...

erkenning is een door de Commissie voor de Verlening van Erkenningen, als bedoeld in de Regelen voor het Advertentiewezen, aan reclamebureaus gegeven mogelijkheid 15% korting van de uitgevers te ontvangen over het brutobedrag van de verschuldigde advertentiekosten voor het plaatsen van advertenties voor het bureau zelf en voor derden. Aan deze erke...

(de, -en), (i.h.b.:) het verschijnsel van het erkennen (1). Erkenning van een natuurlijk of onwettig kind heeft tot gevolg dat burgerlijke banden worden geboren tussen dat kind en zijn vader (Enc.Sur. 181).Etym.: Zie erkennen (1).

...

v. (-en).

(1), van onderhandse acte. Moet geschieden door degene, tegen wie men zich in proces daarop beroept, wil het stuk zijn volle bewijskracht hebben. (Ned. B.W. art. 1912) (Blg. B.W. artt. 1322-1324; Wetb. Burgerl. Rechtspl. artt. 193-213);(2) van een natuurlijk kind, rechtshandeling, waardoor in Ned. burgerlijke betrekkingen ontstaan tussen een natuur...

v. (het erkennen in 2 bet.): 1. tot de erkenning komen, dat men ongelijk had; 2. de erkenning van Don Carlos als koning.

1) verklaring, waarbij een buitenechtelijk kind als „echt’' wordt erkend; 2) regeeringsbesluit ten aanzien v. buitenl. mogendheden, b.v. bij wijziging v. regeeringsvorm v/e dezer laatste, → de facto of → de jure.