is de ruimte onder een brug en tusschen de pijlers ervan, dienende voor het scheepvaartverkeer. De doorvaarthoogte van een brug wordt bepaald door de grootste hoogte der masten en schoorsteenen van de door te laten schepen boven den waterspiegel bij hoogsten waterstand en de mogelijkheid om de opritten van de brug zoodanig te maken, dat aan eerstgenoemde vereischte wordt voldaan.
Indien de opritten daardoor te lang of te steil zouden worden, moet men een beweegbare brug bouwen om aan de eischen van het scheepvaartverkeer tegemoet te komen. P. Bongaerts.
