Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 24-04-2019

Crusca

betekenis & definitie

Crusca - (Ital., = kaf), Accademia della, werd gesticht in 1582 in Italië en voerde een zeef in haar wapen. Het was een genootschap van letterkundigen, die ijverden voor de zuiverheid der taal, die het kaf van het koren wilden schiften.

Haar zetel was Florence en haar groot werk was een Italiaansch woordenboek van als zuiver erkende (vooral Toscaansche) woorden: Vocabulario degli Accademici della Crusca (1612), het model voor de latere Fransche Dictionnaire de l'Académie Française (1694). Zij werd gereorganiseerd en met andere genootschappen verbonden door Napoleon in 1811. Een aanstellerig Engelschman, die in Florence vertoefde om zijn kost te verdienen en wat van de taal te leeren, Robert Merry (* 1755, † 1798), werd ca. 1785 lid van de Accademia en gaf met eenige leden van de Engelsche club te Florence verzen uit in Florence Miscellany. Nadat hij zich door onzedelijk gedrag gecompromitteerd had, moest hij in 1787 Florence verlaten. In Londen was de Florence Miscellany in sommige dameskransjes met aandoening gelezen, en werd Merry nu als groot dichter begroet.

Het gevolg was, dat hij verzen ging schrijven in de World, en die onderteekende als Della Crusca. Deze precieuze sentimenteele verzen verwekten andere verzen in soortgelijken stijl, vooral van een zekere tooneelschrijfster op jaren, Hannah Cowley (* 1743, † 1809), die zich Anna Matilda noemde. Die verzen, een mengsel van romantiek, sentimentaliteit en lichtzinnigheid, werden verzameld onder den titel The British Album (1789), een werk, dat in drie jaar 4 herdrukken beleefde. Toen schreef William Gifford (* 1766, † 1826) zijn groote spotdicht The Baviad en werd deze Della Cruscan School, zooals hij ze noemde, begraven onder de belachelijkheid.

Pompen.

< >