kaf
1) (19e eeuw) (< Hebr. kafar) (Barg.) dorp, stad. Iemand van het platteland, m.n. een boer is dus een kaffer*. • (Köster Henke: De boeventaal. 1906) • (E.G. van Bolhuis: De Gabbertaal. 1937) • (Fokko Bos: De vreemde woorden. 1955) • Rotwelsch schuilt ook achter de ingang ‘Kaf, dorp, stad.’ [bt]. Kaf is Rot...