aanstellerig
aanstellerig - Bijvoeglijk naamwoord 1. zich te veel aanstellend aanstellerig - Bijwoord 1. zich aanstellend. Woordherkomst Afgeleid van de stam van aanstellen met het achtervoegsel -erig.
Wiktionary (2019)
aanstellerig - Bijvoeglijk naamwoord 1. zich te veel aanstellend aanstellerig - Bijwoord 1. zich aanstellend. Woordherkomst Afgeleid van de stam van aanstellen met het achtervoegsel -erig.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn., geneigd zich aan te stellen, gemaakt, de aandacht willende trekken, komedianterig.
Jozef Verschueren (1930)
(a:nstellərəch) bn. en bw. (-er -st) de aandacht willende trekken : wat een -e fat! Tgst. zie: bescheiden.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
aanstelle'rig, bn., geneigd zich aan te stellen, gemaakt, de aandacht willende trekken, komedianterig.
J.H. van Dale (1898)
Aanstellerig - bn., gemaakt: zich aanstellerig gedragen, veel inbeelding hebben, vol eigenwaan en aanmatiging zich voordoen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: