Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 23-04-2019

Commanditaire vennoot

betekenis & definitie

Commanditaire vennoot - Commandite of commanditaris is de man, wiens naam bij een commanditaire vennootschap niet naar buiten uit gebruikt mag worden. Hij is slechts geldschieter, ook genaamd stille vennoot (sleeping partner).

In tegenstelling met de andere leden der vennootschap (de beheerende, gecommanditeerde, werkende of complementaire vennooten), kan hij nooit meer verliezen dan het bedrag, met hetwelk hij in de vennootschap heeft deelgenomen (art. 19 en 20 lid 3 Ned. W. v. K.; art. 21 en 104 Belg. wet 18 Mei 1873).

In Ned. is hij tegenover derden in het geheel niet gebonden. In België hebben derden een rechtstreeksche vordering tegen den c. v. tot storting van zijn inbreng, alsook in bepaalde gevallen tot terugbetaling van de hem uitgekeerde dividenden. Niet noodzakelijk is inbreng van geld; ook inbreng van goederen is geoorloofd; arbeid echter niet, tenzij achter de schermen.

De commanditaire vennoot, die wel naar buiten gaat optreden, dus art. 20 Ned. W. v. K. of art. 23 Belg. wet 18 Mei 1873 overtreedt, wordt gestraft met algeheele (hoofdelijke) aansprakelijkheid, wegens alle de schulden en verbintenissen van de vennootschap. Deze aansprakelijkheid geldt ook voor verbintenissen, welke zijn ontstaan vóór de overtredingen.

Het Ned. Handelsregister eischt, bij oprichting eener commanditaire vennootschap, aangifte van aantal, nationaliteit, land hunner inwoning en bedrag der gelden door commanditarissen ingebracht; niet de namen. De Belg. wet op het Handelsregister legt alleen de publicatie op van den naam, de voornamen, datum van geboorte en nationaliteit van de gecommanditeerde vennooten (wet 30 Mei 1924 art. 3 gewijzigd door art. 2 wet 9 Maart 1929). De commanditaris, die zijn geheele som nog niet heeft ingebracht, moet dit alsnog doen bij faillissement der vennootschap. Schouten / Rondou

< >