is in de liturgie een wijze van zingen, waarbij oorspronkelijk de door voorzangers gezongen psalmverzen door het koor of de gemeente telkens geheel of gedeeltelijk werden herhaald (zie Antifoon). Eenvoudig uitgevoerde korte responsoria, komen nog voor in de kerkelijke getijden.
Sinds de vroege Middeleeuwen worden de meeste responsoria op rijke melodieën gezongen; de tekst is in deze gevallen niet altijd aan de psalmen ontleend. Tot deze beurtzangen behoren die, welke in de Metten op de lezingen volgen, en in de mis het Graduale en het Offertorium (welke gewoonlijk echter niet meer op responsoriale wijze worden uitgevoerd).
Deze wijze van zingen is ook in de Oosterse ritussen bekend. c. A.
B.
