de zoon van Beëri, was een profeet , die in de 8ste eeuw v. Chr., kort na Amos, optrad in Israël.
De verwarde toestanden, de snelle troonswisselingen, de bedreiging door Assyrië, het beleg en de inneming van Samaria vormen de historische achtergrond van zijn prediking, die de laatste decenniën van Israels bestaan tot 722 v. Chr. heeft begeleid.Hij verwerpt de dienst der natuurgoden (Baals), die hij ziet onder het beeld van een overspel. De verhouding tussen het volk en zijn God was nog goed in de woestijntijd, maar later is alles bedorven door Israël, dat ontrouw werd aan het verbond. Aangrijpend weet de profeet te spreken van de liefde Gods, die het volk tracht terug te lokken met toorn of met zachte vermaning naar de bruidstijd van vroeger. Tot tweemaal toe heeft Osee zijn prediking doen overgaan in een symbolische handeling. Volgens 1 : 2 vv. ontving hij het bevel zich een ontuchtige vrouw te nemen en aan de kinderen, die uit deze echtverbintenis ontsproten, symbolische namen te geven: Jizreël, Niet-ontfermde en Niet-mijnvolk. Volgens 3 : 1 vv. ontvangt hij nogmaals een dergelijk bevel.
De overspelige vrouw wordt van de huwelijksgemeenschap uitgesloten en dat is een beeld van wat er met het ontrouwe Israël zal gebeuren: het zal vele dagen zitten zonder koning en zonder vorst, zonder offer en zonder gewijde steen, zonder afgod en zonder terafim. Eerst na de straf zal de bekering komen en daagt een heilrijke toekomst. De prediking van Osee is niet ontsprongen aan een ongelukkig huwelijksleven, want een profeet sprak niet op grond van persoonlijke levenservaring. Hij was geïnspireerd zowel tot het woord als tot de symbolische handeling, waaraan hij zijn levensgeluk opofferde. De 14 hoofdstukken van zijn profetieën behoren tot het moeilijkste deel van de oudtestamentische literatuur; de tekst schijnt slecht overgeleverd te zijn. Voor zover wij hem begrijpen is hij doorgloeid van de liefde Gods, die hij beschrijft in beelden ontleend aan de aardse min.
Ook toont hij een grote mate van onafhankelijkheid tegenover de nationale tradities van zijn volk. M. A. B.
