Henrik (1828-1906), groot en vruchtbaar Noors schrijver, werd door moeilijke jeugdjaren en de revolutionnaire beweging van 1848 gedreven naar socialistisch-gezinde kringen. Zo werd hij de leider van de naturalistisch-sociale richting op het toneel.
Verschillende van zijn werken zijn een pleidooi voor de omwenteling van de menselijke geest en van de maatschappelijke instellingen, waarbij met name het huwelijk het moet ontgelden. Daardoor verwekte hij tegen het einde van de 19de eeuw met Björnson een anti-godsdienstige stemming onder de ontwikkelde klassen in Noorwegen.
