(Lat.: fides, geloof) is een verzamelnaam voor al die leerstelsels, die de betekenis van het geloven op een of andere wijze ten nadele van de natuurlijke rede overschatten. Zo kan men de protestantse ontkenning van de mogelijkheid ener natuurlijke godskennis en apologetica als fideïstisch bestempelen.
Evenzo de Jansenistische waardering der godsbewijzen. Ook het traditionalisme van de Lamennais, Bautain en Bonnetty met zijn ongezonde overwaardering van traditie en oeropenbaring.
En tot eenzelfde fundamentele grondhouding valt ook te herleiden het zgn. symbolofideïsme van A. Sabatier en E.
Ménégoz, dat wortelt in een critiek op de natuurlijke godskennis en in de geloofswaarheden niets anders wil zien dan veranderlijke symbolische uitdrukkingen van subjectief religieus gevoel, dat geloven heet [zie Modernisme). j. c. G.
