is de aanduiding van een samengaan van verschillende partijen, die eenzelfde doel willen bereiken. In de Nederlandse politieke geschiedenis is het de gebruikelijke naam voor het samengaan der rechtse partijen gevormd door Katholieken en Orthodoxe Protestanten.
De gedachte der coalitie is uitgegaan van Schaepman, door tussenkomst van De Savornin Lohman verwezenlijkt en het krachtigst verdedigd, met een beroep op de antithese als haar cement, door A. Kuyper.
Haar eerste vrucht was de vorming van het kabinet-Mackay (1888), haar duurzaam resultaat het einde van de politieke macht der conservatieven en naderhand ook der liberalen. Aanleiding en krachtig bindmiddel was de schoolstrijd, die leidde tot de gelijkstelling van bijzonder met openbaar lager onderwijs.
Na de val van het ministerieHeemskerk in 1913 was de bloeitijd van de coalitie-politiek afgelopen.D.N.
