(vre:mt) bn. en bw. (-er, -st), ~ Eng. from, weg van,
I. Eig. van iets anders nl.
1. van een andere afkomst d. i.
a. van een ander land: -e planten, talen, volken. Syn. * buitenlands,
b. van een andere maagschap : -e kinderen opvoeden,
c. van een andere eigenaar : een paard. * eend, kat, zonde,
d. van een andere kring. Tgst. eigen. e. Muz. van een andere toonsoort.
2. van een andere soort d. i. ongewoon, zonderling, raar : een -e kerel; een voorkomen; een gezicht; opzien. * dubbeltje, praat, schaats, stuiver. -
II. Metn. gevolg van I 1 onbekend : een koopman; alle vrees is hem -.
