(vər’ge:vən)
I. (vergaf, heeft vergeven)
1. aan een ander geven. → hand.
2. begeven : een ambt, post -.
3. vergiffenis schenken : iemand een misslag -. → vergeten.
4. niet euvel duiden : vergeef mij die onoplettendheid; vergeef mij, pardon.
5. slecht geven : kaarten -.
6. door vergif ombrengen : muizen, zich -.
II. [vergeven I 6] bn. vol van ongewenste dingen : de gehele tuin is van onkruid -.
