toegevend

betekenis & definitie

(toe'ge:vənt) bn. en bw. (-er, -st)

1. inschikkelijk : zijn jegens, tegenover iemand; voor de fouten van anderen.
2. Taalk. een toegeving uitdrukkend : „ofschoon” is een voegwoord; „gesteld nog dat het zo is” is een -e zin ; een zinsverband.