('strijdən) (streed, heeft gestreden)
I. Eig. met wapenen of lichaamsdelen kampen, vechten : op het slagveld -; de -de legers, partijen; de -den; voor God en vaderland, voor een ideaal; - en lijden.
II. Metf.
1. zich verzetten
a. tegen een stoffelijke of geestelijke macht: tegen de slaap, tegen zijn tranen, tegen vooroordelen -.
b. met woorden twisten, ruzie maken : wegens verschil van mening, van opvatting; je moet niet altijd zo -; over de betekenis van een woord.
c. tegen iets verkeerds : tegen de wellust, de wereld, de zonde, het kwaad, verkeerde neigingen -.
2. wedstrijd houden, wedijveren : hier wordt gestreden om de eer.
3. indruisen, in tegenspraak zijn: dat strijdt met, tegen onze opvattingen, met, tegen een voorschrift.
