ootmoedig

betekenis & definitie

(moedəch) bn. en bw. (-er, -st)

1. ootmoed betonend, zich met ootmoed gedragend : van hart; uw -e dienaar, onderschrift van een brief. Syn. → deemoedig.
2. van ootmoed blijk gevend : in -e houding; een -e bede; (zich) buigen.