ontroven

betekenis & definitie

(ont'ro:vən) (ontroofde, heeft ontroofd)

1. door roven ontnemen : iemand geld -. Syn. → afhandig (maken).
2. benemen : die kwaal ontrooft hem alle lichaamskracht. → levenslicht.
3. onthouden : wat heeft hem de liefde van zijn ouders ontroofd?