('kruis) m. (-en)
1. M. E. krijgstocht der kristenen tegen de ongelovigen, ter bevrijding van het H. Land. → Eucharistische Kruistocht.
2. oefeningstocht van schepen die in alle richtingen kruisen : een doen in de Noordzee.
3. vakantietocht, -reis op een groot schip.
Geschiedenis De stoot tot de kruistochten gaven de synoden van Piacenza en van Clermont 1095, waar paus URBANUS II de gelovigen tot de strijd opriep. Onder de kreet „God wil het” lieten duizenden een kruis op hun kleed hechten ten teken dat zij de verplichting van de kruistocht op zich namen. Men telt gewoonlijk 8 kruistochten.
