('ko:də) m. (-s) [Lat. codex of caudex < caudere, houwen, griffen, oorspr. door de Ouden, op met was overtrokken gegrifte] lijst nl.
I. van wetten, wetboek. → Code Napoléon enz.
II. 1. Eig. van overeengekomen woorden of tekens als geheimschrift, of verkorting om telegrafeerkosten te besparen ; een bericht in -.
2. Metn. boek met zulke woorden enz.
