(jo:t) m. de Jood, volgens de legende gedoemd om eeuwig rond te dolen.
Enc. De Wandelende Jood was, volgens de legende uit de XIIIide eeuw de Jood Ahasverus, een schoenmaker te Jeruzalem. Hij verjoeg Jezus uit zijn huis, toen deze er, op zijn lijdensweg naar Golgotha, enige ogenblikken wilde rusten. Daarom werd hij veroordeeld om rusteloos rond te zwerven tot aan de terugkomst van de Gekruisigde. Velen beschouwen de Wandelende Jood als een verpersoonlijking van het Joodse volk, dat zwervend rondtrekt. Behalve in de volksroman De Wandelende Jood is zijn geschiedenis behandeld o. a. door Ten Kate in zijn Ahasverus op den Grimsel en in Vermeylens De Wandelende Jood.
