(hipo‘sta:zə) v. (-n) [Gr. wat er onder geplaatst is] wat op zichzelf bestaat nl.
1. Wijsb. een op zichzelf staande substantie als draagster der accidenten.
2. Godg. persoon.
Gepubliceerd op 30-06-2020
betekenis & definitie
(hipo‘sta:zə) v. (-n) [Gr. wat er onder geplaatst is] wat op zichzelf bestaat nl.
1. Wijsb. een op zichzelf staande substantie als draagster der accidenten.
2. Godg. persoon.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: