m. (-’s; hobootje) [Fr. hautbois]
1. blaasinstrument met hoge toon, bestaande uit een houten buis die aan het ene einde breder is dan aan het andere: de bespelen.
2. Uitbr. orgelregister met de toon van de hobo.
Gepubliceerd op 30-06-2020
betekenis & definitie
m. (-’s; hobootje) [Fr. hautbois]
1. blaasinstrument met hoge toon, bestaande uit een houten buis die aan het ene einde breder is dan aan het andere: de bespelen.
2. Uitbr. orgelregister met de toon van de hobo.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: