('grond) o. (-en, -s) beginsel dat als grondslag wordt genomen nl.
1. richtsnoer om ergens orde in te brengen : de -en van onze spelling.
2. dogma : de -en van de katolieke godsdienst.
3. stelregel voor eigen levensgedrag : edele -en.
4. grondbeginselen, eerste regelen van een wetenschap of kunst: de -en der rekenkunde.
