o. (-en) [Perz. Ar. pleister]
1. Eig. witte, zachte, glinsterende delfstof bestaande uit zwavelzure kalk: wordt gebruikt voor afgietsels, stukadoorswerk en heelkundige verbanden; vindplaatsen van zijn Juragebergte, Vogezen, Harz, Thuringen.
2. Metn. met water gemengd gipsmeel.
