(gə'vecht) o. (-en; -je) vijandelijk treffen nl.
1. tussen twee legermachten : een aanvallend, bloedig, hevig, slepend, verdedigend -; een aanbieden, aannemen; in komen, zijn met iemand; buiten stellen, doden of zo verwonden dat men aan het gevecht niet verder kan deelnemen. Syn. → duel.
2. tussen twee ondergeschikte afdelingen : staat in tegenstelling tot veldslag, waaraan alle beschikbare troepen deelnemen.
3. strijd, worsteling gewoonlijk tussen twee mensen of dieren : een duel is een tussen twee personen ; een met een leeuw; hanen-, stieren-, vuistgevecht.
