(eks'tre:m)
1. bn. en bw. (extremer, -st) [Lat. extremus d. i.] uiterst: een geval; autoritair.
2. o. (extremen) uiterste omvang of graad : een van zelfingenomenheid; een vijand van extremen.
Gepubliceerd op 30-06-2020
betekenis & definitie
(eks'tre:m)
1. bn. en bw. (extremer, -st) [Lat. extremus d. i.] uiterst: een geval; autoritair.
2. o. (extremen) uiterste omvang of graad : een van zelfingenomenheid; een vijand van extremen.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: