(dolichose'fa:l) [Gr. dolichos, lang + kephalè, hoofd]
1. bn. (...fale) langschedelig.
2. m. en v. (...falen) langschedelig mens, bij wie de grootste breedte van de schedel, aanmerkelijk korter is dan de grootste lengte, en hoogstens 75 ”0 daarvan bedraagt : de noordelijke rassen bestaan uit ...falen. Tgst. → brachycefaal.
