(de'mostənes)
1. Atheens veldheer, voerde 413 v. K. een vloot tegen Syracuse aan, werd door Gulippos verslagen, en ter dood gebracht. → Peloponnesische Oorlog (2).
2. Grieks redenaar, ° omstr. 383 v.K. te Athene, leerling van Isaios. Hij werkte onvermoeid om een goed redenaar te worden; men vertelt b. v. hoe hij steentjes in zijn mond nam en bij het zeestrand of, onder het bestijgen van een heuvel, deklameerde, hoe hij achtmaal Thoekudides uitschreef, hoe hij eens door de volksvergadering werd uitgelachen en daarna getroost door een toneelspeler, die hem treurig bij de havenstad aantrof. Zijn krachten wijdde hij aan de strijd voor de vrijheid van Griekenland tegen Filips van Macedonië. Hij nam 322 v. K. op het eiland Kalaureia gift in om niet levend in de handen der Macedoniërs te vallen. Van zijn 61 bewaarde redevoeringen zijn de voornaamste : 9 Redevoeringen tegen Filips (Filippika’s). 3 Olynthische Redevoeringen en Over de Krans. Macht, diepe ernst, oprechtheid en ingehouden hartstocht, het handig gebruik maken van argumenten, feiten, gevoelens, het geestig prikkelen der nieuwsgierigheid, daarbij oorspronkelijkheid en levendigheid van stijl, maken Demosthenes tot een volmaakt redenaar.