bobbekop

betekenis & definitie

('bobbə) m. (-pen) [~ bobbel]

I. Eig. dikke kop, uitwas nl.
1. dikke ronde uitwas aan planten.
2. waterhoofd.

II. Metn. Scheldn. iemand met een bobbekop (I 2). dikkop. III. Metf, [van I 2] koppig, lomp mens.