bevoegd

betekenis & definitie

bn. en bw. (-er, -st)

1. wegens aanstelling gemachtigd: de -e ambtenaar; om.
2. wegens bekwaamheid het recht op iets hebbend: een beoordelaar; ik reken mij niet over recht mee te spreken; van -e zijde.

Syn. gerechtigd, ge(vol)machtigd.