Wat is de betekenis van Bevoegd?

bevoegd - Bijvoeglijk naamwoord 1. officieel gerechtigd zijn iets te doen ♢ Je zult in gevallen van twijfel contact moeten opnemen met het bevoegd gezag. ♢ Iemand jonger dan 18 is niet bevoegd om een motorvoertuig te besturen. Antoniemen on...

bevoegd - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: be-voegd 1. ergens diploma's voor hebben ♢ hij is bevoegd om les te geven 2. het recht hebben om iets te doen ♢ ik ben niet bevoegd om daarover te oord...

adj., bifoege.

...

bn. (-er, -st), door de wet of enig erkend gezag tot iets (dat genoemd wordt of uit het verband blijkt) gerechtigd: de bevoegde ambtenaar; bevoegd zijn een vak te onderwijzen ; van iets aan de bevoegde macht kennis geven, wier taak en wier recht het is daarvan kennis te nemen; — in vrijer gebruik : door kennis en ervaring...

bn., bw. (gerechtigd, gemachtigd, door de wet of enig erkend gezag, door kennis, ervaring): niet bevoegd om; volledig de bevoegde macht; van bevoegde zijde.

bn. en bw. (-er, -st) 1. wegens aanstelling gemachtigd: de -e ambtenaar; om. 2. wegens bekwaamheid het recht op iets hebbend: een beoordelaar; ik reken mij niet over recht mee te spreken; van -e zijde. Syn. gerechtigd, ge(vol)machtigd.

bn. (-er, -st), door de wet of enig erkend gezag tot iets (dat genoemd wordt of uit het verband blijkt) gerechtigd: de bevoegde ambtenaar; bevoegde rechter, rechter in België, zie rechterlijke inrichting; volledig bevoegde leerkrachten; van iets aan de bevoegde macht kennis geven, wier taak en wier recht het is daarvan kennis te nemen; (in vri...

Bevoegd, zie RECHTSBEVOEGDHEID en BEKWAAM.