(alu'mi:nium) o. [Lat. alumen, groep van zouten met samentrekkende smaak, waartoe o. a. de zouten van dit metaal behoren] zilverglanzend blauwachtig zeer licht metaal, uit bauxiet verkregen : een lorgnetkettinkje van -.
Enc. Aluminium d. i. .zilver uit klei", behoort, als bestanddeel der klei tot de meest verbreide elementen in de aardkorst. In 1880 werd het voor het eerst bereid. Uit bauxiet wordt het gewonnen door elektrolyse. Het heeft als soortelijk gewicht 2,7. als smeltpunt 658° C en als elektrisch geleidingsvermogen 32,7. Wegens zijn gering gewicht, wordt het gebruikt, meest gelegeerd met andere metalen, voor lichte toestellen als vliegtuigen, kleine boten, auto-onderdelen enz. Omdat het de elektriciteit tamelijk goed geleidt, wordt het, bij koperschaarste, voor geleidraad gebezigd.
