('a:kәlәch) bn. en bw. (-er, -st) [Mned. akel, leed]
1. een der zintuigen onaangenaam aandoend: een doodshoofd, geluid; een -e smaak, lucht; een gevoel.
2. het gemoed pijnlijk aandoende: -e dromen, gebeurtenissen. Syn. naar, naargeestig.
3. een onaangename indruk makend : een -, stuurs mens; een gezelschap. Syn. zie: afgrijselijk.
4. uitermate naar, lelijk, beroerd: een -e schilderij; -e muziek; een boek; een gezicht zetten.
5. door hevige schrik ontsteld: worden, zijn van iets.
6. sterk aangedaan door medelijden of droefheid: zo een arme kerel zou je nog maken.
7. geheel en al ontsteld: van de kiespijn; er uitzien.
akeligheid v. (...heden) 1. Eig. het akelig zijn. 2. Metn. wie. wat akelig is: ga weg.
