('af) (stierf, stierven af: is afgestorven)
1. zachte uitdrukking voor overlijden : de afgestorven zielen; bij het van haar kind. ➝ wereld, zonde. Syn. besterven, doodgaan, de geest geven, omkomen, ontslapen, overlijden, sneuvelen, sneven, sterven, verscheiden, versterven, wegsterven. Tgst. ➝ geboren (worden).
2. verdorren, doodgaan : planten kunnen -.
3. ophouden : de vriendschap kan -.
