aanhorig

betekenis & definitie

(a:n'ho:rəch) bn. aanbehorend : een hoeve met -e landerijen. aanhorige

m. en v. (-n) ondergeschikte, huisgenoot : ik weet het van zijn -n.

aanhorigheid

v. (...heden) wat aanhorig is : een hoeve met alle ...heden. Syn. onderhorigheid.