('a:n) (erfde aan, aangeërfd)
1. (heeft) door erfenis verkrijgen : hij heeft aanzienlijke goederen aangeërfd.
2. (is) (uitsluitend in het verl. deelw. gebruikt) door erfenis overgaan op : dat kasteel is hem van moederszijde aangeërfd. Syn. overerven, vererven.
aanerving v. (-en).
