Aanerven
Land door erfenis als eigendom verkrijgen. Ziekten of gebreken overerven.
Jozef Verschueren (1930)
('a:n) (erfde aan, aangeërfd) 1. (heeft) door erfenis verkrijgen : hij heeft aanzienlijke goederen aangeërfd. 2. (is) (uitsluitend in het verl. deelw. gebruikt) door erfenis overgaan op : dat kasteel is hem van moederszijde aangeërfd. Syn. overerven, vererven. aanerving v. (-en).
J.H. van Dale (1898)
Aanerven - (erfde aan, heeft en is aangeërfd), door erfenis als eigendom verkrijgen; overerven (ziekten, gebreken); (alleen als verl. dw.) door erfenis iemands eigendom worden: die boerderij is hem aangeërfd. AANERVING, v. (-en).
I.M. Calisch (1864)
Aanerven, bw. gel. (ik erfde aan, heb aangeërfd), erfelijk of bij erfenis ontvangen, met de geboorte mede ter wereld brengen. *-ERVING, v. (-en). *...FLUITEN, bw. ong. (ik floot aan, heb aangefloten), zeker door den wind veroorzaakt geluid van het riet of de bladeren met de lippen nabootsen; tot of tegen iets fluiten; (fig.) uitjouwen. *...F...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: