oorspronkelijk een eigenschap van God die gaandeweg gepersonifieerd werd (Hypostase) en als scheppingsmiddelares werd gezien (Spreuken 8). Daarnaast ook een algemeen oudoosters literair genre van instructie in praktische levenswijsheid.
In nabijbelse tijd werd de Wijsheid dikwijls geïdentificeerd met de Tora, zodat in bepaalde vormen van wijsheidsliteratuur (Jesus Sirach, Salomo-literatuur) een nauwe verbinding van Toravroomheid met wijsheidstradities ontstaat. Een centrale gedachte is dat godsvrucht de bron van alle wijsheid is.
