een van God uitgaande kracht (in de bijbel ook ‘geest des Heren’ genoemd) die de mens in staat stelt te profeteren. Volgens velen in het vroege jodendom hield deze geest der profetie op werkzaam te zijn na de vernietiging van de eerste tempel en zal hij pas weer aan het einde der tijden vaardig kunnen worden over hen die het verdienen.
In de Hebreeuwse bijbel en het jodendom is de Heilige Geest nooit als een persoon beschouwd, maar in het Nieuwe Testament vindt men de allereerste aanzetten tot wat later in het christendom het trinitarisch dogma zal worden waarin de Heilige Geest een van de drie personen van de Drieëenheid is geworden.
