is in het jodendom veeleer een vertrouwen op God dan, zoals in het christendom, een voor waar aannemen van leerstellingen.
In de geloofspraktijk lag het accent op de ‘orthopraxie’ (het juiste handelen), niet op de orthodoxie (het juiste geloven). Het is echter een misverstand te denken dat het vroege jodendom zonder een zekere mate van leerstelligheid heeft kunnen bestaan. Geloofsartikelen als het bestaan en de eenheid van God en zijn gave van de Tora zijn altijd fundamenteel geweest in het jodendom in die zin dat wie die afwees zich daarmee buiten de joodse gemeenschap stelde of erbuiten werd gesteld (Excommunicatie).
