Van de vestiging der kolonie tot 1863 de deelen waarin Suriname verdeeld was; in den aanvang een zestal, n.l. Paramaribo, Toerica of Thorarica (zie aldaar), Para, Surino, Commawijn en de ‘oplandsche divisie’.
Gouverneur Lichtenbergh stelde voor iedere divisie twee beëedigde personen aan om testamenten, contracten en ‘diergelycken andere publycke dingen meer’ te maken, kennis te nemen van alle ‘delicten fouten enormiteyten ende contraventien’, die zouden voorkomen en op de navolging der wetten toe te zien. (Placcaat van 3 Mei 1669. Zie H. van Breen, Geschiedk. schets der inbezitname van Suriname. Tijdsch. v. Gesch. Land- en Volkenkunde. 21ejaarg., Gron. 1906.) Naarmate de kolonie zich uitbreidde, kwamen er divisiën bij. In de Surinaamsche Staatk.
Almanach voor den jaare 1795 vindt men opgenoemd de divisiën Thorarica, Para, Beneden Commewyne, Boven Commewyne, Beneden Cottica, Boven Cottica en Perica, Matappica, Boven Suriname, Wanica en onderhoorige kreken en de Joodsche divisie in de rivier Suriname. De divisiën werden door letters aangewezen. Later kwam Saramacca daarbij. Over elke divisie stond een heemraad, tevens lid van den Kolonialen raad. Nickerie en Coronie werden, dadelijk bij de eerste landuitgifte aldaar, ‘district’ genoemd. In 1816 werd bij reglement de verdeeling in divisiën vastgesteld; bij K.B. van 8 Oct. 1835, no. 3, gepubliceerd in G.B. 1842, no. 3, werd deze verdeeling gewijzigd; deze regeling bleef gelden tot bij publ. van 1863 (G.B. no. 3) de kolonie verdeeld werd in districten.Ook Curaçao was van ouds in divisiën verdeeld, elke divisie weer in districten, staande ondereen districtmeester. (Publ. 1816, no. 4).
Voor St. Martin en Saba vindt men ook een oude verdeeling in divisiën vermeld. (M.D. Teenstra, De Nederl. W.-I. Eilanden. Amst. 1837, II, 236 en 364).
