(Sanskriet). Het bestaat uit twee woorden die “Voortzettings-Lichaam” betekenen en die soms even juist (of onjuist) worden vertaald als “Lichaam der Wet” — allebei zeer ontoereikende uitdrukkingen daar het bijzonder moeilijk is deze zeer mystieke termen te vertalen.
Bij een “correcte” woordenboek vertaling gaat de esoterische betekenis vaak geheel verloren, en dat is juist de reden waarom Westerse geleerden soms zulke bespottelijke vergissingen begaan.Het eerste woord komt van de wortel dhri, dat “ondersteunen”, “schragen”, “dragen”, “onderhouden” betekent, vandaar “voortzetten”; zo zijn ook menselijke wetten de middelen die geacht worden de beschaving te dragen, te ondersteunen en te schragen; het tweede gedeelte, kāya, betekent “lichaam”. Het aldus gevormde zelfstandige naamwoord zou men als “lichaam der Wet” kunnen vertalen, maar deze uitdrukking geeft de gedachte in het geheel niet weer. Het is die geestelijke vorm of toestand van een verheven geestelijk wezen waarin het beperkte besef een ziel of ego te zijn, is opgegaan in een universeel (hiërarchisch) besef, en op zijn hoogst in zaadvorm, latent, aanwezig blijft. Het is zuiver bewustzijn, zuivere gelukzaligheid, zuivere intelligentie, vrij van iedere gedachte aan het persoonlijke.
In het Centraal-Aziatische Boeddhisme is Dharmakāya de derde en hoogste van de Trikāya. De Trikāya bestaat uit (1) Nirmānakāya, (2) Sambhogakāya en (3) Dharmakāya. We kunnen deze drie toestanden, die alle verheven zijn, beschouwen als drie gewaden waarin het bewustzijn van de entiteit zich hult. In het Dharmakāya-gewaad staat de ingewijde reeds op de drempel van nirvāna (zie aldaar), of bevindt zich in feite al in de nirvānische toestand.
(Zie NIRMĀNAKĀYA en SAMBHOGAKĀYA).
