De leringen van Gautama de Boeddha. Het hedendaagse Boeddhisme is in twee takken verdeeld, de Noordelijke en de Zuidelijke.
De Zuidelijke bewaart nog steeds de leringen van “Boeddha’s brein”, de “Oog-leer”, dat wil zeggen zijn uiterlijke wijsbegeerte, bestemd voor de wereld in het algemeen en soms inadequaat de “leer van de vormen en ceremoniën” genoemd. Het Noordelijk Boeddhisme bewaart zijn “Harteleer” — dat wat verborgen is, het innerlijke leven, het hartebloed van de godsdienst: de leringen omtrent het innerlijk hart van de leer.De religieuze wijsbegeerte van de Boeddha-Śākyamuni staat veel en veel dichter bij de Oude Wijsheid, de Esoterische Wijsbegeerte uit archaïsche tijden, dan het Christendom. Haar voornaamste fout is thans dat leermeesters na de Boedhda zelf, met de leringen te ver in een louter formele of exoterische richting zijn gegaan; toch is ze ondanks alles tot op heden de zuiverste en heiligste van de exoterische godsdiensten op aarde gebleven en zelfs haar exoterische leringen zijn waar — wanneer ze eenmaal op de juiste wijze worden begrepen. Voor hun interpretatie heeft men slechts de esoterische sleutel nodig. Feitelijk geldt dit voor alle grote oude wereldgodsdiensten. Zowel in het Christendom, het Brāhmanisme, het Taoïsme, als in andere godsdiensten, gaat achter de uiterlijke sluier van het exoterische formele geloof dezelfde Esoterische Wijsheid schuil.
