De Westeuropese kunst en vooral de letterkunde stond in de 18e eeuw sterk onder invloed van het zg. rationalisme en was als gevolg daarvan erg verstandelijk van karakter.
In het begin van de 19e eeuw ontstond als reactie daarop een stroming in de kunst, die we de ‘romantiek’ noemen.
Kenmerken van deze stroming zijn: gevoeligheid, soms ontaardend in overgevoeligheid, voorliefde voor het verleden (vooral de middeleeuwen) en voor het Oosten en tenslotte humoristische beschrijving van het dagelijks leven.
De Romantiek was een gevoelvolle stroming.
Er ontstonden tal van zeer bekend gebleven historische romans. In het Nederlandse taalgebied waren Jacob van Lennep, Anna Bosboom-Toussaint, Potgieter, Josephus Alberdingk Thijm, Nicolaas Beets, Guido Gezelle en Hendrik Conscience vooraanstaande vertegenwoordigers van de romantiek in de Nederlandse letterkunde. Werken als ‘De Leeuw van Vlaanderen’ (Conscience), ‘Het Huis Lauernesse’ (Bosboom-Toussaint) en ‘Camera Obscura’ (Nicolaas Beets) worden ook tegenwoordig nog vaak gelezen.
Uit de romantische periode in de ons omringende landen zijn heel bekend gebleven de werken van Lord Byron (Engeland) en de sprookjes van de gebroeders Grimm (Duitsland).
Ook andere kunstrichtingen dan de letterkunde ondergingen invloed van de romantiek al was deze vaak beperkt. De richting kwam, buiten de literatuur, nog het beste tot uitdrukking in de schilderkunst. Een zeer bekend romantisch schilderstuk is ‘Het Vlot van de Medusa’ van de Franse schilder E. Delacroix.
ROME
Sinds 1870 is Rome de hoofdstad van Italië. In dat jaar werd Italië namelijk een eenheidsstaat. Vóór 1870 was Rome slechts een provinciestad, die haar faam vooral dankte aan haar indrukwekkend verleden. Vóór haar verheffing tot hoofdstad telde Rome slechts 220.000 inwoners; dat aantal is inmiddels uitgegroeid tot 2.160.000. De zelfstandige staat Vatikaanstad is 40 hectare groot en vormt in de stad Rome een enclave.
Rome ligt op beide oevers van de slijkerige Tiber. Het grootste gedeelte van de stad is echter gebouwd op de zeven heuvels, die zich op de linker Tiberoever verheffen.
In het centrum van Rome liggen de wijken, die de ‘rioni’ worden genoemd en die omgeven zijn met een muur, welke in de 6e eeuw gebouwd is door keizer Aurelius. Binnen die muur bevinden zich beroemde monumenten als het Forum, het Colosseum, het Capitool en befaamde kerken als de St. Jan van Lateranen en de Santa Maria Maggiore. Ook het eigenlijke stadsleven van Rome speelt zich voornamelijk in de rioni af.
In het westelijk deel van de stad ligt het ‘Stazione Termini’, het grote, moderne spoorwegstation van Rome. Rondom dit centrale verkeersknooppunt liggen de stadswijken, die in de 20e eeuw zijn gebouwd. Deze wijken worden de ‘quartieri’ genoemd. De noordelijke quartieri bestaan hoofdzakelijk uit villawijken, die gebouwd zijn rondom de ‘Villa Borghese’. De zuidelijke wijken zijn bescheidener van opzet en worden door de Romeinse arbeidersklasse bewoond.
Echte industrie heeft Rome niet; wel bezit de stad veel kleine werkplaatsen. Als politiek en geestelijk centrum en als toeristische trekpleister van betekenis heerst ondanks dat gebrek aan industrie in Rome de typische bedrijvigheid van de moderne wereldstad.