Op het grondgebied van Den Haag ligt de intussen wereldberoemd geworden miniatuurstad Madurodam. Madurodam werd in 1952 geopend volgens een plan dat in 1950 geopperd werd door mevrouw B.Boon-van der Starp.
Haar bedoeling was de inkomsten uit het te bouwen lilliputstadje aan te wenden ten bate van het Nederlands Sanatorium voor Studerenden. Het grondkapitaal voor de uitvoering van het plan werd verschaft door de heer en mevrouw J. Maduro uit Willemstad, Curacao. Het was hun bedoeling een blijvend monument op te richten ter nagedachtenis aan hun enige zoon George Maduro, die zich tijdens de oorlogsdagen van 1940 buitengewoon dapper gedroeg, de Militaire Willemsorde verdiende en in 1945 omkwam in het concentratiekamp Dachau.Sinds de opening in 1952 is Madurodam zodanig uitgebreid, dat het stadje beschouwd kan worden als een ‘Nederland in het klein’. Van praktisch alle Nederlandse activiteiten en van veel bezienswaardigheden is in Madurodam een verkleining op schaal te zien. Er is een middeleeuws en een 17e eeuws stadsgedeelte, maar ook ziet men zeer moderne wijken. Er zijn kerken, musea, een kasteel, banken, winkels, woonhuizen en fabrieken. Er zijn stadspoorten en oude stadswallen, maar ook een moderne haven, een station, een vliegveld, een universiteit, scholen, schouwburgen, bioscopen, een sportpark, een kazerne, een watersportcentrum, een tuinbouwstreek, polders en boerderijen, gemalen en sluizen, bruggen en een vuurtoren, veerponten en een kust-reddingsstation. Er staan radio- en TV-masten, studio’s met eigen uitzendingen.
Er is een Lunapark, een ‘Zoo’. Canadese vrienden schonken een pijnbomenwoud, Curacao zond schitterende diorama’s .... Er is een monumentaal Raadhuis en ook ziet men er het gehele Haagse Binnenhof, met de Ridderzaal en alle regeringsgebouwen en het Mauritshuis .... èn de sprookjesachtige Stoet van Prinsjesdag met de Gouden Koets.
Het stadje (waarvan prinses Beatrix burgemeester is) heeft sinds zijn opening al bijna 10 miljoen bezoekers uit binnen- en buitenland getrokken.